9 دی برخاسته از بصیرت است

 اللهم ارزقنا کربلا

روز و شب دارم دعا           آرزومه ای خدا        دیدن شیش گوشه ی کرببلا

همه رفتن کربلا              به دیار نینوا          اسم من از قلم افتاده خدا

من و این دیده ی تر        من و قلب پرشرر     من و یک عکس ضریح کربلا

حرم اربابم حسین       صحن بین الحرمین      شده فکر و ذکر و خواب هر شبم

همه سوز و ساز من         اینه امتیاز من       که غلام و سینه چاک زینبم

میرسه تو هیئتا         به مشام جان ما      بوی دلنواز یاس از علقمه

بَه! که چه غوغا میشه    محشری بر پا میشه    شب جمعه کربلا با فاطمه

چی میشه روز جزا           به سپاس گریه ها          ما بشیم از همه آدما جدا

مست شاه نینوا            جای جنت خدا           ما بشیم ساکن کوی کربلا

التماس دعا

همه چیز بستگی به حال و هوای

دلت دارد اگر حال دلت خوب باشد؛ هوا آنقدرا هم آلوده نیست؛ از پس اجاره خانه هم می‌شود برآمد؛

و بیماری عزیزت کمتر آزارت می‌دهد و با یک دعا، ته دلت قرص می‌شود و آرام می‌گیری؛ اگر حال دلت خوب باشد، فکر پریشانی طوفان دیشب آزارت نمی‌دهد و به بارش دل انگیز بعد از آن فکر می‌کنی،

حال دلت که خوب باشد آدمها همه‌شان دوست داشتنی اند و بدون منت می‌توانی ببخشی ...

حتی چراغ قرمز هم برایت مکثی دوست داشتنی می‌شود که لحظه‌ای پا از روی پدال برداری و بتوانی فکر کنی به امروزت،

که با دیروزت چقدر فرق داشتی؟! و کاش بشود همیشه که آدم حال دلش خوب باشد..................